ຫົວຂໍ້: ການດ້ານຕ່າງໆຂອງການຫາຍໃຈດ້ວຍການເຄື່ອນໄຫວ

ປະຫວັດຄວາມເປັນມາຂອງການຫາຍໃຈດ້ວຍການເຄື່ອນໄຫວ

ການຫາຍໃຈດ້ວຍການເຄື່ອນໄຫວບໍ່ແມ່ນແນວຄິດໃໝ່ທັງໝົດ. ມັນມີຮາກເຫງົ້າມາຈາກການປະຕິບັດແບບດັ້ງເດີມເຊັ່ນ: ໂຍຄະ ແລະ ໄທຈີ, ເຊິ່ງໄດ້ເນັ້ນໜັກເຖິງຄວາມສຳຄັນຂອງການຫາຍໃຈທີ່ສອດຄ່ອງກັບການເຄື່ອນໄຫວມາເປັນເວລາຫຼາຍສະຕະວັດ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ວິທີການສະເພາະທີ່ພວກເຮົາກຳລັງສົນທະນາໃນມື້ນີ້ໄດ້ຖືກພັດທະນາໃນຊ່ວງທົດສະວັດທີ່ຜ່ານມາ, ໂດຍອີງໃສ່ການຄົ້ນຄວ້າດ້ານວິທະຍາສາດການແພດ ແລະ ວິທະຍາສາດການເຄື່ອນໄຫວ.

ນັກຄົ້ນຄວ້າໄດ້ສັງເກດເຫັນວ່າຜູ້ທີ່ມີບັນຫາການຫາຍໃຈມັກຈະມີການເຄື່ອນໄຫວທີ່ຈຳກັດໃນບາງສ່ວນຂອງຮ່າງກາຍ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນບໍລິເວນກະດູກສັນຫຼັງ ແລະ ກະດູກອົກ. ພວກເຂົາເລີ່ມສົງໄສວ່າການປັບປຸງການເຄື່ອນໄຫວໃນບໍລິເວນເຫຼົ່ານີ້ອາດຈະຊ່ວຍປັບປຸງການຫາຍໃຈ. ຈາກນັ້ນ, ການຄົ້ນຄວ້າກໍ່ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນຂຶ້ນເພື່ອສຳຫຼວດຄວາມສຳພັນນີ້, ນຳໄປສູ່ການພັດທະນາເຕັກນິກການຫາຍໃຈດ້ວຍການເຄື່ອນໄຫວທີ່ພວກເຮົາຮູ້ຈັກໃນປັດຈຸບັນ.

ວິທີການເຮັດວຽກຂອງການຫາຍໃຈດ້ວຍການເຄື່ອນໄຫວ

ການຫາຍໃຈດ້ວຍການເຄື່ອນໄຫວແມ່ນອີງໃສ່ຫຼັກການພື້ນຖານຂອງກາຍວິພາກສາດ ແລະ ສາລີລະສາດຂອງລະບົບຫາຍໃຈ. ເມື່ອພວກເຮົາຫາຍໃຈ, ກ້າມເນື້ອລະຫວ່າງຊ່ອງຊີ່ໂຄງ ແລະ ກະບັງລົມຫົດຕົວ, ເຮັດໃຫ້ຊ່ອງອົກຂະຫຍາຍອອກ ແລະ ດູດອາກາດເຂົ້າປອດ. ໃນຂະນະດຽວກັນ, ກະດູກສັນຫຼັງ ແລະ ກະດູກອົກກໍ່ເຄື່ອນໄຫວເລັກນ້ອຍເພື່ອອຳນວຍຄວາມສະດວກໃຫ້ແກ່ຂະບວນການນີ້.

ການຫາຍໃຈດ້ວຍການເຄື່ອນໄຫວໃຊ້ປະໂຫຍດຈາກການເຊື່ອມໂຍງນີ້ໂດຍໃຊ້ການເຄື່ອນໄຫວທີ່ເຈາະຈົງເພື່ອປັບປຸງການເຄື່ອນໄຫວຂອງກະດູກສັນຫຼັງ, ກະດູກອົກ, ແລະ ກະບັງລົມ. ຕົວຢ່າງ, ການບິດກະດູກສັນຫຼັງອາດຖືກນຳໃຊ້ເພື່ອປັບປຸງການຂະຫຍາຍຂອງຊ່ອງອົກດ້ານຂ້າງ, ໃນຂະນະທີ່ການຢືດກະດູກສັນຫຼັງອາດຖືກນຳໃຊ້ເພື່ອປັບປຸງການຂະຫຍາຍຂອງຊ່ອງອົກດ້ານຫຼັງ.

ປະໂຫຍດຂອງການຫາຍໃຈດ້ວຍການເຄື່ອນໄຫວ

ການຄົ້ນຄວ້າໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າການຫາຍໃຈດ້ວຍການເຄື່ອນໄຫວສາມາດໃຫ້ປະໂຫຍດຫຼາຍຢ່າງ:

1. ປັບປຸງຄວາມສາມາດໃນການຫາຍໃຈ: ໂດຍການເພີ່ມການເຄື່ອນໄຫວຂອງກະດູກສັນຫຼັງ ແລະ ກະດູກອົກ, ການຫາຍໃຈດ້ວຍການເຄື່ອນໄຫວສາມາດເພີ່ມປະລິມານອາກາດທີ່ປອດຂອງທ່ານສາມາດດູດຊຶມໄດ້.

2. ຫຼຸດຜ່ອນອາການເຈັບປວດຫຼັງ: ການເຄື່ອນໄຫວທີ່ເຈາະຈົງທີ່ໃຊ້ໃນການຫາຍໃຈດ້ວຍການເຄື່ອນໄຫວສາມາດຊ່ວຍປັບປຸງຄວາມຢືດຫຍຸ່ນ ແລະ ຄວາມແຂງແຮງຂອງກະດູກສັນຫຼັງ, ເຊິ່ງອາດຊ່ວຍຫຼຸດຜ່ອນອາການເຈັບປວດຫຼັງ.

3. ປັບປຸງທ່າທາງ: ການປັບປຸງການເຄື່ອນໄຫວຂອງກະດູກສັນຫຼັງ ແລະ ກະດູກອົກສາມາດນຳໄປສູ່ທ່າທາງທີ່ດີຂຶ້ນ, ເຊິ່ງສາມາດມີຜົນປະໂຫຍດຕໍ່ສຸຂະພາບໂດຍລວມ.

4. ຫຼຸດຜ່ອນຄວາມຕຶງຄຽດ: ການເນັ້ນໜັກໃສ່ການຫາຍໃຈ ແລະ ການເຄື່ອນໄຫວສາມາດມີຜົນກະທົບທີ່ຜ່ອນຄາຍ, ຊ່ວຍຫຼຸດຜ່ອນຄວາມຕຶງຄຽດ ແລະ ຄວາມວິຕົກກັງວົນ.

5. ປັບປຸງການເຮັດວຽກຂອງລະບົບພູມຄຸ້ມກັນ: ການປັບປຸງການຫາຍໃຈສາມາດສົ່ງຜົນດີຕໍ່ການເຮັດວຽກຂອງລະບົບພູມຄຸ້ມກັນ, ເຮັດໃຫ້ຮ່າງກາຍສາມາດຕໍ່ສູ້ກັບການຕິດເຊື້ອໄດ້ດີຂຶ້ນ.

ການນຳໃຊ້ການຫາຍໃຈດ້ວຍການເຄື່ອນໄຫວໃນຊີວິດປະຈຳວັ